Мәдениет

- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 70
Екінші дүниежүзілік соғыста жалғызын жоғалтып, зардабын тартқан мыңдаған ананың бірі – Қызылқоға өңіріндегі Сәнді Деңгелбайқызы. Ол соғысқа аттанған баласын 30 жыл бойы күтумен болған.
Сәнді ананың Нәби атты жалғыз ұлы мұнайшы болып еңбек етіп жүргенінде, кенеттен соғыс оты бұрқ етіп, елдің барлық ер-азаматтары Отанын қорғауға аттанады. 30 жастағы Нәби Махамбетұлы қолында мұнайшы ретінде броны бола тұрса да қайта-қайта майданға сұранады. Сөйтіп өз еркімен 1942 жылдың 11 қыркүйегінде жауынгер атанып, зұлым жауға тойтарыс беру үшін қолына қару алады. Ұлы қан майданға аттанған соң көп уақыт одан хабар болмай кетеді. Тек 1943 жылдың соңына таман анасының қолына «қара қағаз» тиеді. Жарықтық, асыл ана жүрегі бұл қайғылы хабарға сенбейді. 30 жыл бойына күн құрғатпай ұлы Нәби эшелонға мініп кеткен, таяу маңдағы Мақат стансасындағы теміржол вокзалына барып тұрады. Онда «әне-міне, жалғызым келіп қалар» деп бүкіл қалған өмірін бауыр еті баласын зарыға күтумен өткізген екен. Ақыры жалғызын зарыға күткен кейуана 1973 жылы 94 жасында көз жұмады.
Мақат ауданына әкім болып тағайындалған Шәкір Кейкінұлын ана жарықтықтың аянышты оқиғасы қатты толғандырады. Көп ұзамай осы оқиға желісімен боздағын күткен қазақ аналарына арналған ескерткіш орнатуға шешім қабылдайды. 2020 жылы боздағын күткен анаға арналған мүсін де бой көтереді. Ол - Мақат стансасы вокзалының алдына таяғына сүйеніп, жасқа толы жанарын күннен көлегейлеп, ұшы-қиыры жоқ даладағы теміржолдың бойына үлкен үмітпен қарап, көкжиекке көз салып тұрған ананың бейнесі еді. «Боздағын күткен ана» деп аталатын еңселі ескерткішті жылыойлық жерлесіміз, әйгілі мүсінші Серік Мәтениязов сомдаған болатын.
Е.БИСЕКЕНҰЛЫ

- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 58
Өткен жұмада аудандық мәдениет үйінде Қазақстанның Мемлекеттік сыйлығының лауреаты, ғасыр ақыны, қазақ поэзиясының мұзбалағы Мұқағали Мақатаевтың шығармашылығына арналған «Әр өлеңі – бір әлем» атты әдеби-сазды кеш өтті. Жыр сүйер қауымның көңілінен шыққан поэзия кешіне жиналғандардың қарасы көп болды. Олар ақынның алапат жырларынан сусындап, тынымсыз тірліктен бір демалғандай болды. Ел жүрегінен орын алған ақиық ақынның өлеңдерін келешек ұрпақтың жүрегіне жеткізе отырып, дарынды жастарды тәрбиелеу, шығармашылығын насихаттап, өлеңдерінің әдеби-лирикалық ерекшеліктерін көрсете білуді және кейінгі буынның өлең оқуға деген сүйіспеншілігін арттыруды мақсат еткен шара көп көңілінен шықты. Онда аудан өнерпаздары ақынның сөзіне жазылған әндерді нақышына келтіріп орындаса, көркемсөз оқу шеберлері махаббат жырларын жүректерге жеткізе білді.
Кеш шымылдығын ауданның жас ақыны Нұрлыбек Амандықов ашып, Мұқағали Мақатаевтың бейнесінде «Бүгін менің туған күнім, ой пәлі-ай» шығармасын көркем нақышпен орындап шықты. Одан әрі ақынның «Мен деп ойла», «Жарығым-ай», «Анашым», «Шеше, сен бақыттысың», «Айтатын саған сырым бұл» әндері бірінен соң бірі шырқалып, тыңдарман көңілінен орын тауып жатты.
Қалың жұртшылықты сезімге толы өлеңдерімен баурап алған мұзбалақ ақынның махаббат жырлары қалай ұмыт қалсын, кештің сәнін кіргізген де осы махаббат өлеңдерінен композиция еді. Оны Махамбет Асанов пен Диана Ізбасаровалар тамаша орындап, көрермендер қошеметіне бөленді. Ал ақынның Отан, туған жерге арналған өлеңдерін, атап айтсақ, «Үш бақытым» өлеңін Дана Дәулет, «Елім барда» өлеңін Жаннұр Жәрдем, «Отан» өлеңін Өркен Жақсыбайлар мәнерлеп оқыды. Сондай-ақ Тұрғызба мәдениет үйінің бір топ өнерпаз өрені ақынның сөзіне жазылған «Бақыт деген сенің бала күндерің» атты әнін шырқап, жыр кешіне жиналған жанның жүрегін тебірентті. Әрбір жүректен орын алған «Шәмілге жазған хаттардан» өлеңі де шетте қалмады. Оны Әлібек Амандықов көркем орындап, кештің сәнін кіргізді. Қара өлеңге құмар жастардың оқыған жырлары зор қошеметке бөленіп, Мұқағали ақынның аты тағы бір жанданды.
Кештің қонағы болып, жаңашылдыққа толы бағдарлама жөнінде ой өрбіткен аудандық мәдениет, тілдерді дамыту, дене шынықтыру және спорт бөлімінің басшысы Әлібек Науаров өз сөзінде:
-Біз бір жүйеде ойлап үйренген және «осындай болуы тиіс» деп өзімізше дағды қалыптастырып алдық. Алайда бұл кеш өзгеше болды. Оған дәлел алдын ала шақырту билеттерінің, арнайы шақыру форматындағы бейнеролик түсіріліп әлеуметтік желілерде таратылуы, жастардың еркін форматта шығуы, жанды дауыста ән шырқалуы, сахнадағы өнерпаздардың есімдері мен туындының хабарланбай-ақ лэд экраннан көрсетілуінің бәрі де көрермендерге ерекше әсер берді. Қатаң жүйенің сынуы осындайдан басталады. Осы жұмысты ұйымдастыру жолында идея авторлары мәдениет үйі директорының уақытша міндетін атқарушы Гүлсезім Ғабиденқызы мен Бибігүл Төлегенованың еңбектерін ерекше атап өткенім азаматтық парызым болар,-деді. Ал Майкөмген мәдениет үйінің басшысы Нұрлыбек Ермекбайұлы өз сөзінде:
-Көптен бері көңілге нұр әрі рухани азық сыйлаған тамаша кештің куәгері болдым. Кеш керемет өтті. Қу тіршіліктің күйбеңінен шығып, бір сергіп қалдық. Мұқаңның поэзиясы әуелден жастар арасында танымал. Оның бір өлеңін жатқа білмейтін қазақ кемде кем шығар. Өзім де поэзия кештерінен қалмауға тырысамын. Қазақ ақын-жазушыларының есімдері жиі осылай ұлығыланып тұрса, мәдениетке бір үлесімізді қосқан болар едік. Шаралар жалғасын таба берсін,-дейді пікір білдіріп.
Кеш Бекет Аманқостың орындауындағы Мұқағали Мақатаевтың сөзіне жазылған «Отан» әнімен аяқталып, жиналғандар тік тұрып қошемет білдірді. Өмірін өлеңмен өрнектеген ақынның туған күніне орай өткізілген шара осылайша әдемі аяқталып, шығармашылығы тағы бір дәріптелді.
Д.ДЕРБІС

- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 60
Өткен аптаның жұмасы күні қаладағы «Белсенді ұзақ өмір сүру» орталығында саф өлеңнің жүйрігі, ақиық ақын, қазақ поэзиясының мұзбалағы Мұқағали Мақатаевтың 94 жасқа толуына орай, «Жыр жүйрігі – Мұқағали Мақатаев» атты әдеби-сазды поэзиялық кеш болып өтті. Онда зейнеткерлер ақынның сыршыл поэзиясынан жырлар оқып, оның сөзіне жазылған жүректі тербететін, тыңдаушының жан дүниесін әлдилейтін ғажайып әуендерге құлақ түрді.
«Саржайлау», «Есіңе мені алғайсың», «Сенің көзің», «Мен деп ойла» секілді әдемі әндерді бірге шырқады. Орталыққа келген ақын Жаңыл Байеділова өзінің студенттік жылдарында Мұқағали Мақатаевты қалай өз көзімен көргенін әңгімелеп берді. Сол сәттен алған әсерін ақ қағазға төгілтіп жырмен жеткізген ол арнау өлеңін оқып берді.
«Қазақтың қара өлеңінің патшасы» атанған Мұқағали Мақатаевтың өлмес жыры мен өшпес өмірін кейінгі ұрпаққа насихаттап отыру, оны игі дәстүрге айналдыру - біздің парызымыз. Өйткені Мұқағали-мәңгілік өмір! Сондықтан да ақын мұрасы, маржан поэзиясы-болашақ ұрпақтың еншісі, қастерлеп-қадірлейтін мұрасы, ақын көкірегінен буырқана ағылған жыр жанартаулары өлеңқұмар халыққа таусылмайтын сый, мол қазына болып қала бермек. Орталықта өткен жыр кеші – соның бір айғағы іспеттес.
Е.БИСЕКЕНҰЛЫ

- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 56
Өткен ғасырдың сексенінші жылдарында Совет Одағы басшылығы әбден қартайған, әлжуаз шалдардан тұратын. Олар қоғам өміріне оң өзгеріс, тосын жаңалық алып келуге қауқарсыз болды. Мемлекеттік деңгейдегі барлық сала толыққанды тоқырауға ұшырады. Бұл жағдай күйрек көңіл иелерін сана дағдарысына алып келді. Оның басты көрінісі жауапкершіліктің жоқтығы еді. «Әй, Көксері...» Бірақ қалам қайраткерлері арманның ақжал арғымағын қаңтарып қоя алмады. Соныға соқпақ, түнекке сәуле жүгірткен көзі ашық, сөзі анық екпінді толқын ретінде уақыттың қабағына қарап қалмады. Дегенмен мезгіл дерті оларды да орағытып өтпеді. Әсіресе, арақ деген сездірмей сілейтетін удың сойқаны талай даусыз дарындардың тағдырын талқандап тынды. Осы кезде «Ембі» («Кең Жылой») аудандық газетіне әдеби қызметкер болып келген едім. Бота тірсек, бозбала күндегі арманыма алқына жеткенімді ашып айтуым керек. Алғашқы күндері сол кездегі «Лениншіл жас» газетінің үтіріне дейін оқып үйренген үлгілі шәкірттік үмітімнің аптаға жетпей тасқа түскен пиаладай күлпаршасы шыққанын да жасыра алмаймын. Шеңберден шығуға, шектен алуға болмайды екен. Тек қана өндірістік тақырыпқа өндірте қалам сілтейтін Қаржау Оразбаев қана өзі қазық қаққан айлақта орайын келтіре ойқастайтын. Басқалары өз деңгейіндегі дарын иелері қаламдарын қаңтарып қоймаса да, ақиқатын айту керек, мұратына үйлеспейтін, мақсатына сәйкеспейтін іске көшіп, аптасына үш рет жарыққа шығатын газет бетін толтыруды үйреніпті. Дегенмен, ұжым ұйымшыл болатын. Біз бір бөлмеде бөлім меңгерушісі Қонаш Қалдыоразұлы, фототілші Бисенбай Бигелдиев үшеуіміз отырамыз. Қарсыда алпысты алқымдаса да паңдық пен парасаттың салмағын тең артқан Жәрдем Тайыпов, Қаржау Оразбаев пен қозы қарнын қолымен демеп қойып, тұңғиық қара судай тұнық көздерімен сүзіле қарайтын Қуаныш Ержанов орналасқан құбақан құжыра. Аяқ бассаң едені сыңсып қоя беретін ескі кеңсе бұрын мұнай мекемесінің еншісінде болыпты. Көрші бөлме бізден гөрі көңілдірек. Адам аяғы арылмайды. Себебі, редакциядан жалақы алып, аптасына екі рет хабар тарататын радиоторап редакторы Қуаныш ағамның танысы көп. Тіпті, ол іссапарға шықса да біз секілді әлдекімге ілеспейді, аудандағы жалғыз іргелі автобазаның атышулы «көк қасқасын» мініп барады. Мен секілді бозөкпелер оған қызыға қараймыз, әрине, қызғана қарайтындар да бар. Сиыр сәскеде уәделесіп қойғандай бәріміз түгел көтеріле кеңсе алдында шылым шегуге шығамыз. Жұмысшыларды жабдықтау бөлімі қоймашысынан жалынып жүріп, атан түйе қалағандай сатып алған қызыл құйрықты ернімізге қыстырамыз. - Көксері, - Қуаныш ағам маған ерекше елжірей қарап қалыпты. - Бізде кәсіподаққа мүшелікке қабылдайтын ереже бар. Сен содан өтуге асықпай жүрсің-ау, - деді әңгімесінің соңғы буынына екпін салып. Мен түкке түсінбедім. Сөйтсем, қызметке кіріскенімді ұжымдастарыма жуып жіберуім керек екен. Түсқайта қалтамның түбін қақшып, дүкенге жүгірдім. Сырт көзге байқатпай екі бөтелке орыс арағын алып келіп, Бисенбайдың фотосурет шығаратын, басқа адам да, бастық та бас сұғуға болмайтын қараңғы бөлмесіне тығып қойдым. Кешкісін аузы ашық ағайын боп, маған ақ баталарын беріп, қызара бөртіп тарастық. Қуаныш ағам ашулану дегенді білмейтін ақ еден адам болып шықты. Ауыр денесіне қарамай жеңіл қозғалады. Ұшы бұйраланып тұратын қою қара шашын шалқасынан бір сілкіп тастап, балпаң басып асықпай келе жатады. – Әй, Көксері,-дейді көзі түскенде. - Өлең жазып жүрсің бе? Бұл газеттің жұмысы сені жеп қоятын шығар. Мені күтіп тұрған болашақ тағдырыма қынжылыс білдіргендей, қинала басын шайқайды. Ол әмбебап тілші еді. Тақырып таңдамайтын, бап талғамайтын, отыра қалса жапырып жазып тастайтын. Бұл кезде сапа екінші орында тұратын. Алдымен жоспар... Сол Совет Одағының да түбіне жеткен жоспар... Қуаныш ағам басшымен де, қосшымен де қатарындай еркін сөйлесетін. Адам жатырқамайтын, негізі жүзі де жылы жан. Бірде мекеме жетекшісі Мұңал Далбаев Әзірбайжанның Ақдәм қаласына демалысқа баратын болып, кезектен тыс жиналыс өткізді. Өзі жоқта атқарылуға тиісті жұмыстардың нобайымен таныстырып, орынбасары Сапарбек Сәрсенов пен жауапты хатшы Болат Дәулетовке негізгі ауыртпалықты артып, бәрімізге қарап:
- Ал, қандай бұйымтайларыңыз бар? Қандай базарлық ала келейін?-деді.
Сонда Қуаныш ағам жұлып алғандай:
- Маған бір кәністір «Ақдәм» шарабын ала келіңізші,- дегені.
Шыбынның ұшқаны естілетін тыныштық орнады. Редактор да дәл осындайды күтпесе керек, сәл абдырап қалды. Көпті көрген аққаптал ғой:
- Орындауға тырысамын, - деді баяу ғана. Араға ай салып демалысқа кеткен басшымыз аман-есен ауылға оралды. Тағы да бас қостық. Орта көрген, одақтық Орталық комитет хатшысымен шай ішкен Мұңал Далбаев қарауындағы қызметкерлерін жарылқап тастады. Маған әдемі қалам бұйырды. Сол кезде дүние дегенің қасқалдақтың қанындай қат болатын. Бір мезгілде терезеге қарап, жабырқап отырған Қуанышқа көзі түсіп:
- Сенің тапсырмаңды орындауға мүмкіндік болмады, бірақ «Ақдәм» шарабының қалай дайындалатынын айтып берейін, түсқайта кіріп шығарсың,- деді.
Кейін бір үзілісте Қуаныш ағамыз бастығының «Ақдәм» туралы әпсанасын бізге әдемілеп жеткізді. Содан сол шарапты ауызға алмай кеттік. Ақырғы сапар Тоқырау жылдары, дегенмен, әлі де сөз қадірін бағалайтын халық үшін тілшілердің беделі зор болатын. Ал, газетке сын мақала жарық көрсе сол мекемеде бомба жарылды деп есептеңіз. Басшылары да, қосшылары да абыройына нұқсан келгендей айналадан қысылып-қымтырылып бітеді. Міндетті түрде олқылықтың орнын толтыру бағытындағы жұмыстар туралы жауап хат жазады. Ол жарияланады. Бәріміз де бұл қызметке өлең жазу арқылы келгенбіз. Қуаныш ағамыздың «Ақ жауын жауған айлар» атты топтамасын оқығанмын. Қазір толықтай жадымда жоқ. Ала жаздай аспаннан тамшы тамбай дертті жандай саржамбас болып жатқан сартал даланың кенезесі кеуіп, кеберсіген ерні ылғал аңсап қана қоймай, кірлеп кеткен тәнін жуатын, жанын тазартатын жауын аңсауы сол кездегі қоғамдық құрылыстағы келеңсіздікке де келетін еді. Зәуде дәруіштің құжырасындай мәдениет үйінің құбақан бөлмесінде жиналып барып, жыр кештерін өткіземіз. Қуаныш ағамыз міндетті түрде «Ақ жауынын» оқиды. Содан соң жан досы, бел құрдасы әнші, сазгер Амангелді Орақов екеуінің құшақтасып, орталыққа қарай кетіп бара жатқанын көресің. Ол отызды орталағанда қалайда бір шатырхат қажеттігін сезіп, жоғары оқу орнына құжат тапсырып, қабылданды. Қоңылтақсып жүрген көңілі көтеріліп, жазуды да үдетіп, төңірегіне тұңғиық жанарын төңкеріп, мейірлене қарайтын болған. Мен Қуаныш ағаммен тонның ішкі бауырындай жақын араласа алмадым. Ол менен тура он жас үлкен болатын, әңгіме онда емес, ортақ тақырып жоқ еді. Желтоқсан айының соңғы онкүндігінде ол оқуға жүретінін мәлімдеді. Өзі атқарып жүрген қызмет аптасына екі рет радиохабарын тарату міндетін маған жүктеуге мүдделі екенін білдірді. Түске дейін Қазақстан компартиясы аудандық комитетінің үгіт және насихат бөлімінің меңгерушісі Өтеп Құмарғалиевтың алдынан өттік. Үтірге дейін тексеретін қазымыр кісі еді. Менің иығымды жаба құлаған шашым ұнамай, ескерту алдым. Екі қатарлы еңселі ғимарат алдында шылым шегіп тұрып: - Қуаныш аға, неге орныңызға мені таңдадыңыз? – дедім.
Ол маған баяу бұрылды.
- Мүмкін, осы қызмет саған бұйырып тұрған шығар, - деді де көзін бұрып әкетті.
Бұл біздің соңғы тіл қатысуымыз еді. ... Түн ортасында әлдекім есік қақты. Бөлім меңгерушісі Қонаш Қалдыоразұлы абыржулы күйде табалдырықтан аттады. Аяқта байпақ, үстінде тон, баста тымақ, әлдеқайда жол тартып бара жатқандай. Аптығын басып, көңілін демдеп алды да: - Қуаныш ағаң қайтыс болды. Болатжолдың бойынан сүйегі табылыпты. Кеңсеге жиналып, үйіне кіріп шығамыз, - деді. Аңтарылып қалыппын. Үш күндей бұрын қолын алып, қоштасқанмын. «Неге?», «қалай?» қат-қабат сауал санамды тілгілеп жатыр. «Мүмкін, осы қызмет саған бұйырып тұрған шығар»,- деген соңғы сөзі жадымда жаңғыратындай.
Барымды үстіме жапсырып, Қонашқа ердім. Ұжымдастар түгел жиналыпты. Өзімізше мәшура өткіздік. Сүйекті алып келуге Мақат кентіне мен баратын болдым. Бас тарта алмадым. ... Оны ақырғы сапарға аттандыруға ауданның атқамінерлері түгел қатысты. Алдыңғы қатарда бірінші хатшы Беркін Ізтілеуов, екінші хатшы Мира Петровна Завершинская, үшінші хатшы Болат Ниязғалиев, аудандық атқару комитетінің төрайымы Милләт Сабырова өз орынбасарларымен, күрделі жұмыс атқаратын іргелі кәсіпорын жетекшілері келе жатты. Қатардағы қарапайым тілшіге деген осындай құрметтің одан кейін куәсі болмаппын. Бұл, алдымен, адамға деген құрмет еді. Ол тоқыраудың құрбаны болатын. Мен онда Мәскеу олимпиадасы кезінде В.Высоцкийдің оқыстан өмірден озып, оны ақырғы сапарға аттандырарда көшедегі адам ағысынан жол қозғалысы тоқтап, осы көріністі қызмет бөлмесінің терезесінен қарап тұрған қалалық Жазушылар Одағының басшысы, белгілі қаламгер Юрий Трифоновтың «Енді В.Высоцкийден кейін өлудің өзі қиындап кетті»,-дегенін қаламгерлер арасында қанатты сөзге айналған лепесін білмейтін едім.
Қуаныш Ержанов – аудандық деңгейдегі қатардағы қарапайым баспасөз қызметкерінің де ақырғы сапары маған солай әсер еткен. Ұзақ уақыт ұмыта алмай жүрдім. Мен сол Мақат сапарынан ауырып келдім. Алғашқы айларда ұйықтай алмай жүрдім. Түс көріп, бастырылып жатамын. Әлдебір көмескі елестердің арасынан Қуаныш ағамды көремін. Кейін бәрі қалыпқа келді. Ешкімнің бетіне жел болып тимеген жібек мінез жігіт екен ғой. «Әй, Көксері»,- дейтін көңілі соққанда. Тауыңды шақпайтын, тауаныңды қайтармайтын. Өзі үшін өлең жазды, ұрпағы үшін өмір сүрді. Бірақ, мәресіне жете алмады. Арманда кеткен айбоз ғой. Үнемі ақ жауын аңсайтын жүрегі бейуақытта соғысын тоқтатты. Оқыс оқиға, тосын жағдай. Жазмыш! Өмірден озғанда ол отыз алты жаста екен. Мен үлкен кісі көретін едім. 1982 жылдың алғашқы айы еді. Пейіште нұры шалқығай жайсаң жан, жақсы азаматтың!
Бүркіт Базарбаев,
ақын, ардагер журналист
Құлсары қаласы

- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 62
Құлсарылық музыка пәнінің мұғалімі Әйгерім Жаңабайқызы "Тандау" жобасы аясында грант жеңіп алып, кәсіп ашты.
Жобаны Жылыой ауданын дамыту бағдарламасы аясында" Теңізшевройл " ЖШС қолдауымен" Орталық Азияның Еуразия " Қоры жүзеге асыруда.
Әйгерім Жаңабайқызы көптен армандаған бизнес-идеясын жүзеге асыру мақсатында "Таңдау" жобасына қатысуға өтінім берді. Нәтижесінде, сұхбат кезеңінен өтіп, музыкалық мектебі үшін жаңа аспаптар сатып алды.
⁃ Мамандығым бойынша музыка мұғалімімін, үйленіп, декреттік демалысқа шыққаннан кейін музыка мектебімді кеңейту туралы ойладым. Алғашында менің 40 балам мен екі құралым ғана болды, бірақ "Тандау" жобасының арқасында алғашқы ақшалай грантымды жеңіп алып, жеткілікті құралдар сатып ала алдым, - деді Әйгерім Жаңабайқызы.
"Тандау" жобасында ұтып алған қаражатқа Әйгерім Жаңабайқызы 30 жаңа музыкалық аспапты, оның ішінде домбыра, жетіген, гитара, қобыз, барабан сатып алған. Осының арқасында мектептегі оқушылар саны 60-қа дейін өсті. Енді Құлсары тұрғыны өз бизнесін кеңейтуге ниетті.
Болашақта Жылыой ауданының барлық елді мекендерінде музыкалық мектебімнің филиалдарын ашуды жоспарлап отырмын. Ауыл балаларының музыкалық аспаптарда ойнап, өз ансамбльдері мен оркестрлерін құруды үйренгенін қалаймын. Қазір осы бағытта көп жұмыс істеп жатырмын, өйткені музыка мұғалімдерін даярлау қажет, - деді Әйгерім Жаңабайқызы.
Айта кетейік, 2023-2024 жылдардың қорытындысы бойынша "Тандау" жобасының кіріспе семинарларына 693 адам қатысты, жобаға қатысуға 269 адам өтінім берді, 105 адам оқудан өтті. Оның ішінде 44 қатысушы өз бизнесін бастау бойынша қаржылық қолдау алды. Бір жыл ішінде шағын бизнеске 155 миллион теңге сомасында пайызсыз несие берілді.

- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 132
Бұл күні 1913 жылы бастауында Ахмет Байтұрсынов, Әлихан Бөкейханов, Міржақып Дулатов және басқа да ұлт зиялылары тұрған «Қазақ» газетінің бірінші саны жарық көрді.
Бүгінгі таңда баспасөз басылымдары отандық публицистиканың үздік дәстүрлерін сақтай отырып, объективті ақпараттың сенімді көзі болып қалып отыр. Газет қызметкерлері, редакторлар, баспагерлер білім мен мәдени мұраны баспа сөзі арқылы жеткізіп, аналитикалық материалдардың жоғары деңгейін қамтамасыз етеді.

- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 139
Жуырда қазақтың көрнекті ақыны, жазушы Қадыр Мырзалиевтың туғанына 90 жыл толуына орай Тұрғызба ауылындағы М.Әуезов атындағы №4 мектеп кітапханасында «Ұлы тұлға – Қадыр» атты поэзия кеші өтті. Балаларды қара өлеңге қызықтырып, қазақ ақын-жазушыларының шығармаларын насихаттауды көздеген шараға 4-10 сынып оқушылары мен кітапханашылар қатысты.
Білім ордасының оқырмандары үшін ұйымдастырылған шарада өмірінің соңына дейін қолынан қаламы түспеген белгілі ақын, жазушы, аудармашы Қадыр Мырзалиевтың туындыларынан кітап көрмесі ұйымдастырылып, «Оқы, талқыла, суретте» атты квилт тақта қойылды. Онда ақынның өмірбаяны, өлеңдері, фотосуреттері мен бір топ естелігі ілінді. Шара барысында кітапсүйер жастар ақын өлеңдерін нақышына келтіре оқып, жыр сүйер қауымның қошеметіне бөленді. Атап айтсақ, туған жер, ауыл, Отан, табиғат туралы шығармаларын QR-код арқылы тың әдіспен оқыса, естеліктері бейнетақта арқылы жетіп жатты.
Кеш соңында кітапханашы Т.Бисенғалиева мен Ж.Хамзина жас оқырмандарға қаламгердің кейінгі жылдары жаңадан басылып шыққан «Күміс қоңырау», «Жазмыш», «Иірім» сияқты жинағы мен «Балдырған», «Бала би» журналындағы өлеңдерін оқуды ұсынды. Шара қаламгердің сөзіне жазылған «Өз елім» әнімен аяқталды. Ғаламтордың құдіреті озып тұрғанда, жасөспірімдердің кітап оқуы, оның ішінде қара өлең мен қанатты әңгімелерге қызығуы әсте қиын. Десе де, аудандағы білім ордаларында өтетін мұндай шаралар телефонға тәуелділіктің алдын алып, балалардың бір сәтке рухани дамуына жол ашады. Бұл тұста мектеп оқушыларының қызығушылығы үшін барын салып, руханият ордасына цифрлық жүйе енгізетін кітапханашылардың еңбегі зор.
Д.ІЗБАСАРҚЫЗЫ
- Информация о материале
- Read Time: 1 min
- 246
Махамбет атындағы академиялық қазақ драма театры жас драматург Әлішер Рахаттың қазақтың тұңғыш бард ақыны Табылды Досымовтың өмірі мен шығармашылығына арналған «Қыр баласы» қойылымын сахналайды, деп хабарлайды AtyrauPress тілшісі.
Бұл туралы Өңірлік коммуникациялар қызметінде өткен баспасөз брифингінде театрдың көркемдік жетекшісі Темірбек Мұхтаров мәлімдеді.
- Табылдының танымал «Биіктік» әнінің мазмұны – қойылымның басты идеясы. Қойылымда бард ақынның өмір жолы, студенттік шағы және өнердегі өсу жолы, жалпы тағдыры суреттеледі. Сонымен қатар әндері шырқалып, өлеңдері де оқылады. Осы драманы сахналау арқылы Табылды ағамыздың жаңа қырларын танытпақпыз, - деді Т.Мұхтаров.
Қойылымның қоюшы режиссері Шағуан Үмбетқалиев спектакльдің ақынның шығармашылығын жаңғыртып, оның рухани мұрасын жастарға насихаттау, сонымен қатар Табылды Досымовтың жеке тұлғасы мен шығармашылық жолын көпшілікке таныту арқылы ұлттық мәдениетке деген құрметті арттыру екендігін атап өтті.
- Қойылымда Табылды Досымовтың өмірі мен шығармашылығының негізгі кезеңдері бейнеленеді. Көрермендер ақынның жүрегінен туған терең мағыналы өлеңдері мен әндерінің сахналық интерпретациясын тамашалай алады. Табылдының ішкі жан-дүниесі, өмірге деген көзқарасы мен қазақ қоғамындағы рөлі қойылымның басты арқауы болады, - деді ол.
Айта кетейік, аталған қойылым 17-18 қаңтарда Махамбет атындағы академиялық қазақ драма театрында сахналанады.
Сәуле МАҒАУ