Еліміздегі қай салаға болмасын білікті де білімді мамандар керек-ақ. Әсіресе, адамзат баласының денсаулығы сыр беріп, жаны қысылғанда ең бірінші боп көмекке келетін медицина саласын қабілетті дәрігерлер мен мейірімді мейірбикелерсіз елестету қиын.
Кейіпкеріміз Қалқыз Көпенова өмірінің бақандай 24 жылын медицина саласына арнаған тәжірибелі маман. Ол 1978 жылы наурыз айында Тұрғызба ауылында дүниеге келген. Ауылдағы №4 Мұхтар Әуезов атындағы жалпы орта білім беретін мектептің табалдырығын 1985 жылы аттап, 1995 жылы 10-шы сыныпты тәмамдаған. Қалқыз Қонақбайқызының бала кезден бергі арманы адалдық пен мейірімділікті, жауапкершілікті ту еткен ақ халатты абзал жан атану болғандықтан мектепті аяқтаған жылы Атырау қаласындағы медициналық колледжге «емдеу ісі» мамандығына өз қалауымен оқуға түседі. Ол колледжді 1998 жылы аяқтап шығады.
Оқуын тәмамдап ауылға келген алғашқы жылы сол кездегі аудандық аурухананың басшысы жас маманды өзінің кіндік қаны тамып, туып-өскен ауылы Тұрғызбадағы дәрігерлік амбулаторияға қызметке жібереді. Онда екі жыл еңбек еткен соң, қаладағы емханаға ауысады. Сөйтіп, 2000 жылдан бастап Құлсарыдағы балалар емханасында 1-учаскенің мейірбикесі болып қызметке орналасады. Ал адам жанының арашасына айналып жүрген мейірбикенің отбасылық тәжірибелі маман болып, үлкенге де, кішіге де, тіпті жаңа туған нәрестеге де медициналық қызмет көрсетіп жүргеніне 3-4 жылдың төңірегі болып қалған.
-Бүгінде Құлсары қаласындағы 1-учаскенің 1600 тұрғынына қызмет көрсетіп келемін. Жасқа толмаған 1 айлық сәбиден бастап, 15 жасқа дейінгі балалардың жалпы саны 600-ден асады. Оның ішінде жаңа туған нәрестелердің саны – 40. 1 жастан 5 жасқа дейінгі балалардың саны – 118. Әр күнде 15, 20, тіптен 30 пациентті қабылдаймын. Таңғы сағат 8-ге жақын жұмысқа келемін. Жұмыс күнім өзім отыратын кабинетімді желдетіп, ауа айналдырып, тазартудан басталады. Одан соң іштегі жұмысқа қажетті құралдарымды залалсыздандырамын. Осындай тазалық жұмыстарын толыққанды аяқтаған соң барып, сырқаттарды жазылған тізіммен қабылдауға кірісемін. Уақыттарын нақтылап, дәрігерге келетін күні екенін естен шығармасын деп, алдын ала жазылып қойған тұрғындарға қоңырау шалып, ескертемін. Әртүрлі жастағы адамдар түрлі жағдайда келеді. Есіктен кірмес бұрын дене қызуларын, қан қысымын өлшеймін. Жалпы, бір жұмыс күнім осылай өтеді. Кейде ауруы жанына батып, шыдай алмайтын науқастар демалыс күні де ұялы телефонымызға қоңырау шалып жатады. Олардың жағдайына қарамасам, өзімді берген антыма адалдық танытпағандай сезінемін. Уақытқа қарамай жағдайы жақсарғанша кәсіби түрде көмек көрсетемін, - дейді мейірбике Қалқыз Көпенова.
Өз ісіне жауапты, мінезі де жайдары, науқастармен қарым-қатынасы өте жақсы мейірбикені барша 1-учаске тұрғындары жақсы көреді. Кейде кейіпкеріміз үй аралап жүріп, оқыс жағдайларды да бастан кешіп жатады екен. «Бірде ДЦП диагнозы қойылған науқас баланың үйінен қайтып келе жатып, қабаған итке кезігіп, өміріме қауіп төнді. Өзі жай ит емес – алабай. Құдай сақтап, аман қалдым. Қашып, әріптесімізбен зорға дегенде құтылдық»,- дейді ол. Міне, осы жағдайдың өзі өміріне қауіп төндірсе де, мамандығынан бас тартпай, медицина саласында осыншама жыл қызмет етуіне кедергі болған емес. Жалпы, кейіпкеріміздің еңбек жолында күліп еске алар, қызықты сәттер аз болмағанға ұқсайды.
Қалқыздың өзі мейірбике болса, оның өмірлік жары мұнайшы. Мұнайшылар әулетіне келін болып түскенде қайын атасы 85 жаста болыпты, ал енесі өмірден ертеректе озып кеткен. Медицина қызметкері инабатты келін атана жүріп, қызметін де мінсіз атқарып келеді. Қазір жолдасы екеуі 2 қыз, бір ұл тәрбиелеп өсіріп отырған үлгілі жанұя. Музыкалық мектепте домбыра үйірмесіне қатысатын ұлы болашақта өнер жолын қуам десе, үлкен қызы анасының жолын қуып, дәрігер атанбақшы. Ал кіші қызы спорт саласын таңдамақ.
Біз мақаламыздың басты кейіпкерінен «Аудан халқының көбін қандай дерт мазалайды? Жергілікті халық арасында кең тараған ауру түрлері қандай?» деп те сұраған болатынбыз. Маманның жауабы бойынша, Жылыой халқының басым бөлігін қан аздық, қан қысымы, аллергия аурулары қинайды екен.
Жер жүзін жайлаған індет кезінде де, аудан халқын емдеу кезінде Қаланның атқарған еңбегі ұшан-теңіз болып шықты. Тіпті, халықты аты жаман аурудан айықтырам деп жүргенде өзі де індетке шалдығып, ауырып тұрған екен.
Жасаған еңбегі мен адал қызметі үшін мейірбике бірнеше Алғыс хатпен де марапатталған. Сондай-ақ, өзін дамыту жолында түрлі оқулар мен шеберлік сыныптарына да барып, қатысып тұрады.
Ш.ХАМИТОВА
